Yogyakarta, 10 augustus 2011

Tijd voor een update!!! De afgelopen dagen niet veel tijd en gelegenheid gehad om te internetten, maar zal het nu goed maken!!

In Jakiarta was ik nog flink aan het dubben hoe ik verder zou gaan. Optie 1 was een homestay doen in Cianjur. (slapen bij mensen in huis en zo hun cultuur bete rleren kennen). Na contact met de mensen daar, bleken alle kamers vol te zitten. Optie 2 was op eigengelegenheid er heen gaan en een andere slaapplaats vinden. Achteraf blij dat ik daar niet voor heb gekozen. Tijdens een trip ben ik door de plaats gereden en ontdekte dat deze veel groter en uitgestrekter was dan ik had verwacht. Daarbij waren er ook weinig hotels te zien. Optie 3, waar ik voor gekozen heb was naar Bogor te gaan.

Bogor staat vooral bekend om zijn grote botanische tuin. Vanuit het Ibis hotel nam ik een taxi naar de trein en zou daar de Bogar express nemen. Deze bestond echte rniet meer. Gelukkig reden er nog andere treinen en ontmoette ik op het perron een stel dat ook die kant op ging. De mensen op het perron waren erg vriendelijk en behulpzaam. Zo fijn! De trein kwam. Het stel moest zich opsplitsen ivm vrouwen en mannen coupe. 4 haltes voor Bogor moesten we er weer uit om over te stappen. Weer wachten en toen kwam de volgende trein naar Bogor. Net naast het treinstation vond ik een leuk hotel, Abu Pension. Bij de receptie zaten 2 meiden uit Belgie te wachten. Lien en Jasmine. Met hen ben ik naar de Botanische tuinen gegaan en reis ik nu nog rond. Erg gezellig!

Bogor zelf was enorm druk, overal auto's, net zoals in Jakarta. De tuin was wel leuk om even rond te lopen en te niksen.

Terug in Abu Pension stelde de eigenaresse ons een toer voor. We besloten met zijn drieen hier op in te gaan. Met auto met chauffeur/ gids gingen we op pad.

Donderdag4 augustus vertrokken we vnuit Bogor naar Bandung. Onderweg zouden we stoppen bij een tea factory, maar die bleek gesloten. In Bandung hebben we een voorstelling gezien met dans/ muziek/ wajangpoppen/ Anglung muziekinstrument, gemaakt van bamboo. Erg toeristisch en wat langdradig, maar wel leuk om een indruk te krijgen. We hebben ook zelf nog even op de Angklung gespeeld.

Toen door naar Garut, waar we naar de hotsprings zouden gaan, eigenlijk ook zijn gegaan alleen vond ik het niet tellen. Mijn idee van een hotspring is in de buitenlucht, met verschillende warme baden. Dit bleek niet zo te zijn. De hotspring zat als bad in je hotelkamer. Ze zeiden dat het water rechtstreeks uit de bergen kwam en verwarmd werd door de vulkaan. Ik heb er even ingelegen en was wel lekker warm, maar nog niet mijn idee van hotspring.

Vrijdag 5 augustus gingen we door naar Vulkaan Kamojang. Deze pruttelde wat en stonk erg. Er kwam nogal wat damp uit verschillende bubbelende poeltjes. Daarna naar Kampung Naga. Een dorp wat vasthoudt aan oude gewoontes en cultuur. Dit wil zeggen dat zij geen electriciteit hebben en nog vooral leven zoals ze al jaren doen. We kregen een rondleiding.Interessant om te zien en veel mooie fotos kunnen maken. Dat wordt je ook makkelijk gemaakt, want de gids zegt zelf steeds: please take picture.

Onze chauffeur Achme was trouwens een vriendelijke grote arabisch uitziende Javaan. Hij deed mee aan de Ramadan, waardoor we een aantal keer een pauze hebben ingelast zodat hij kon bidden. tot nu toe ben ik trouwens op een nacht na elke ochtend rond 4 uur gewekt door een luid gezang vanuit de moskee. Dan wordt iedereen opgeroepen te komen bidden. Wel even wennen hoor! En het maakt ook niet uit wat voor hotel je regelt, altijd staat er binnen gehoorafstand een moskee.

Achmed hield flink van doorrijden. Soms keek ik maar even de andere kant op om zijn inhaalmanouvres niet te zien. Gelukkig kon je wel goed merken dat hij wist wat hij deed en controle had over zijn auto. Dit in tegenstelling tot August, daarover later meer. Vanuit de Kampung sjeesden we door naar Pangandaran, een mooi strandplaatsje.

's Avonds ontmoette we hier August, een vriend van Achmed. Hij kon ons wel een leuke toer voor de volgende dag aanbieden. Na wat overleg besloten we hierop in te gaan.

Dus Zaterdag 6 augustus gingen we een dagje op pad met August. Eerst zagen we de kroepoekfabriek. Buiten lagen matten vol witte en gele hoopjes te drogen. Dit bleek garnaal (geel) en vis(wit) purree te zijn. Na een paar dagen drogenis hetuitgezet tot het 10 keer zo groot is en knapperig en dan heb je Indonesische kroepoek (anders dan de platte en rechte chinese kroepoek die wij kennen.). Smaakte wel goed.

Na de kroepoek gingen we naar een plek waar bruine suiker werd gemaakt van nectar van de bloem uit de palmboom. Twee keer per dag klimt iemand de hoge palmboom in om het emmertje te legen. De nectar wordt gekookt en dan in vormpjes gegoten. Lien was stoer genoeg om ook een geslaagde poging te wagen in de boom te klimmen.

Daarna door naar een Wajangpoppenmaker. Daar kregen we een korte voorstelling te zien met uitleg over de functie van de poppen en een demonstratie hoe ze te gebruiken. Zijn een soort handpoppen/ poppenkastpoppen met stokjes eraan om de handen te bedienen. Erg knap om te zien hoe 1 persoon 2 poppen tegelijk kan laten bewegen en vechten enz.

Daarna was het tijd voor een boottochtje door de greencanyon. Mooi. En leuk om te doen, beetje de wind in je haren voelen en genieten van de natuur om je heen.

En toen was het tijd om te relaxen op het strand. Even zwemmen en liggen :-).

Via een Bamboo hangbrug kwamen we bij een mooi uitkijkpunt, waar je komt door een haai in te lopen (de eerste en hopenlijk enige keer dat ik in een haai zit...) de trappen op en genieten van het mooie uitzicht en de wind die lekker waaide. August vondhetmaar koud, wij kwamen een beetje op temperatuur.... 

August was die dag gezellig en maakte leuke grapjes en gaf veel informatie over de omgeving. Wat het wel grappig maakte was dat hij vlaams sprak. Hij had nl een aantal jaar in Gent gewoond en gewerkt. Doordat deze dag zo goed bevallen was zijn we na overleg ingegaan op zijn voorstel om onze chauffeur te zijn naar Yogyakarta. Onderweg zouden we dan nog verschillende mooie dingen bekijken. August zocht er wel nog even twee passagiers bij zodat de kosten gedekt waren. We vermoeden dat een van de twee zijn vriendinnetje was en de ander chapperonne of zo. In iedergeval zat het raar in elkaar. Na afloop hadden we toch wel een beetje het idee een kort uitstapje gefinancieerd te hebben voor de dames en het stelletje, maar ja. We hebben veel gezien en gedaan en als we dat op eigen houtje hadeen moeten doen, had dat ons veel meer tijd gekost. Daarbij voelt het ook wel luxe en comfortabel om zo te reizen.

Zondag 7 augustus vertrokken we dus vanuit Pangandaran naar Wonosobo met August als chauffeur en de twee meisjes als bijpassagiers. August bleek al snel anders te zijn en minder te kletsen. Ook reed hij als een slak of juist weer roekeloos. Geen lijn in te vinden in zijn rijstijl. Maar goed.

Maandag 8 augustus stonden we heeeeel vroeg op, gelijk met de bidders in de moskee om naar een uitzichtspunt te gaan waarvanaf we de zonsopgang konden zien. Dat is niet iets wat ik vaak zie.... hahaha. Vier uur vertrokken we. Het uitzichtspunt was mooi. Langzaam zagen we de stad onder ons tot leven komen en de zon opkomen. Voor ons lag de Sinuromo vulkaan. Die ziet er uit zoals je een vulkaan ingedachten hebt.

Daarna reden we door naar de Sikidan vulkaan waar we op hebben gelopen en een krater hebben gezien. Ook deze bubbelde actief en gaf stoom.

Via een meer met drie kleuren en Hinditempels reden we door naar de Borobudur. Dit is de belangrijkste en grootste Boedistische tempel in Indonesie. Met gids en uitleg hebben we deze bewonderd. Wat een monniken werk om dat te maken!

's Avonds sliepen we in Yogyakarta in hotel Crystal.

Dinsdag 9 augustus was de laatste dag dat we met August op pad gingen. En dat was maar goed ook. Inmiddels begonnen we ons een beetje te irriteren aan hem. Zijn smak gekuiden, zijn 2 gezichten (met en zonder de meisjes), zijn rare rijstijl (gas geven als het eigenlijk niet kan en remmen als je kan gassen....).  De ochtend begon met een bezoek aan Prambanan, een Hindutempelcomplex net buiten de stad. Wederom erg mooi en indrukwekkend. Al lagen er omheen netzoveel stenen als waar de tempels mee gebouwd waren... Na de aardbeving in 2006 waren ze nog steeds bezig de boel weer op te bouwen. Overigens was het bloedheet die dag!!! De temperatuur was opgelopen tot tegen de 40 graden. Het viel dan ook niet mee om daar rond te lopen, ondanks de mooie tempels. Vooral het rondje door het centrum vam Yogyakarta (langs de batikshop en het Paleis van de Sultan). De laatste bleek overigens al gesloten te zijn. Gelukkig waren we alert genoeg om te zien dat ze ons via de achteringang naar binnen wilden loodsen. Deze was wel nog open, maar dan zie je alleen de stallen en een kamer of zo. Lang leve de lonelyplanet! August deed net of ie van niks wist. We stonden erop naar de hoofdingang gebracht te worden, waar we dus ontdekten dat het dicht was. Een aardige man leidde ons wel nog even rond door de kampung waar de werknemers wonen. Soor de zon en warmte waren we zo verhit, dat we daarna nog maar 1 ding wilden: een plons nemen in ons zwembad!!

Vandaag zijn we terug gekeerd naar het Paleis van de Sultan. Ieder zaten we in een fietskarretje, en werden we bij het Paleis afgezet. Wel een leuke ervaring om zo door de stad gefietst te worden, al zal het voor hun zwaar trappen geweest zijn. Na een wandeling door het paleis hebben we nog wat door de stad gewandeld om vervolgens een siesta te houden in het hotel. Ik heb heerlijk een uur geslapen en gelezen.

Morgen vertrekken we naar de Bromo vulkaan. 11 uur rijden.... pffff waar beginnen we aan. Maar de foto's die ik heb gezien zijn erg mooi en het lijkt de moeite waard. Daar slapen we een halve nacht om vroeg op te staan om de zon op te zien gaan boven Bromo. Daarna beklimmen we deze via een trap pm eind van de ochtend door te rijden naar Bali. Ik vermoed dat ik pas in Bali weer toe zal komen aan mijn volgende reisverslag. Dus dan zullen jullie lezen wat ik van de Bromo Vulkaan vond!!