Van Bromo naar Bali zaterdag 13 augustus 2011

Inmiddels ben ik dus aangekomen op Bali na een lange, lange reis....pfff. Vanaf Yogykarta naar Bali heb ik in een paar dagen tijd veeeeel uren in krappe bussen doorgebracht. Tja wie wat moois wil zien.... hahaha reizen is soms afzien. En genieten!!

De reis van Yogyakarta naar het hotel vlakbij Bromo duurde al met al 14 uur. Eerst een microbusje tot een anderdorp vlakbij Brom Vulkaan. Dit was erg comfortabel. Volop beenruimte. Wel een lange rit. We velden ons toch ee nbeetje als vee vervoed. 2 keer mochten we los om te plassen en 1 keer om te lunchen. Vervolgens weer terug de bus in en rijden. Ik he veel geslapen dus helaas niet veel van de omgeving meegekregen, maar heb me laten vertellen dat ik niet heel veel heb gemist. Vnuit het drpje vlakbij de Bromo werd het minder comfortabel. We moesten na ee nuur wachten overstappen (werden geherschikt in andere busjes) en zaten toen min of meer dubbelgevouwen in een anderbusje die onsnaar het hotel bracht. Na een late maaltijd nel naar bed om vervlgens om 4.00 smorgens weer te vertrekken. Met Jeeps naar een berg vanwaar we uitzicht hadden op de Bromo en de zon op zagen komen. Eerst moesten we wel even de klim naar boven maken op onze nuchtere maag. Dat viel niet mee. Daarbij was het nog donker en werden we achtervolgd door mannetjes met paarden die ons te paard naar boven wilden brengen. Ze zagen in mij een mooi toekomstige klant. Niet gek want ik liep inderaad met ee nrood hoofd rond. Maar goed, uiteindelijk ben ik zonder hulp boven gekomen en kon ik genieten van een mooi uitzicht over Bromo en nog een vulkaan en de opkomende zon. En nog eens horde andere mensen.... nog niet eerder zoveel andere toeristen bij elkaar gezien in Indonesie!!! Beetje jammer, maar ja.

Na de zonsopkomst werden we met jeeps naar de Bromo gebracht. Een vulkaan met een grote krater waarje via een zand/as pad e neen trap naar boven gaat en recht in de krater kijkt. Soms spuugt hij stoom of rook. Ook hier weer de vrienden met hun paarden. Ik begon dapper zelf te stappen en was van plan dit ook vol te houden. Tot de gids zei dat we een uur hadden om naar boven en weer naar beneden te gaan. Toen zakte de moed een beetje in mijn schoenen. Dat zag er namelijk niet echt haalbaar uit in die tijd. Toch ging ik vol goede moed verder. Na 20 minuten heb ik mijn trots op zei gezet en een deal gesloten met een vriendelijke man met een mooi gebit (eh wat er nog van was) met een stevig uitziend paard (vergeleken met de anderen dan). Hij hees me op het paard en bracht me tot aan de trap. Vanaf daar moest ik het tch echt zelf doen. Wat me gelukt is, beetje hijgend en met bijpassend roodhoofd kwam ik boven. Wat ee kick als het toch weer gelukt is. En wat een mooi uitzicht!!! Echt de moeite waard. De tocht naar beneden was haast nog enger, erg slipperig, de trap was al een tijd niet meer geveegd en lag onder het as of zand of iets dergelijks. Maar goed ben weer heelhuids beneden gekomen. Toen weer terug op het paard naar de jeep. Al met al weer een hele belevenis!!

Terug in het hotel hadden we nog net tijd voor een ontbijtje en toen hup de bus weer in naar het dorp. Na een uur de bus naar Bali gepakt. Deze bracht on naar de veerboot. Kennelik gaan de indo's er vanuit dat wij toeristen net zo klein zijn. Waar wij 2 zitjes naast elkaar hebben hadden zij er 3. Erg kra dus en dat voor 7 uur!!! Op de veerbot mochten we weer even los om vervolgens na de veerboot overgezet te worden in een ander busje dat ons naar Lovina heeft gebracht. Alles prima geregeld hoor, maar dit busritje was de ergste van allemal tot nu toe!!! 2,5 uur zat ik opgevouwen in een klein busje en kon me geen kant op bewegen. Alles deed zeer en zat klem. Daarbij reed de chauffeur echt raar. Steeds als je denkt dat hetniet erger kan... Echt de koplampen op je af zien komen. Soms scheelde het maar een haartje!!! En da nmidden op de weg rijden en bij elke tegenligger toeteren, alsof zij fout zijn.... Heb dus maar een tijdje mijn ogen dicht gehouden.

Uit eindelijk waren we om 21.30 in Lovina na om 4.00 3.40 opgestaan te zijn. Best een beetje gebroken. Vandaag dus lekker uitgeslapen en een dagje op het strand gehangen. Heerlijk!!!