Santa Cruz

Eenmaal aangekomen in Santa Cruz vond ik al snel een taxi om me naar mijn hotel te brengen. Tortuga Bay. Erg groot. Volgens mijn reisbeschrijving moest ik me hier bij mijn groep voegen. Die bleek er nog niet te zijn. Ik was de eerste. Tijd voor een siesta dus!! Na die bootreis was ik daar wel aan toe. Na een uur of wat werd ik wakker van een heleboel stemmen. Voor ik het wist was er een invasie van scholieren uit Cuenca van een jaar of 12 a 14. En vervolgens nog een invasie van een man of 25 die bestond uit een paar Ecuadoriaanse families. Even kreeg ik het benauwd.... het idee dat al die mensen in een groep zaten..... daar moest ik toch niet aan denken. Tijdens de lunch kwam ik er achter dat ik samen met een duitse een groep vormde, of meer een subgroep binnen de groep van 25. Nog steeds erg veel dus. Maar in de praktijk viel het mee omdat de groep steeds in tweeen gesplitst werd en ik ook nog eens een ander pogramma had. Zij bleven namelijk allemaal een paar dagen en ik een week.

Het eerste onderdeel van het programma was het Darwin centrum. Hier kan je alles te weten komen over hoe de Galapagos zijn ontstaan en natuurlijk alles over schildpadden :-).

Na de historische les kwamen we eerst bij hele schattige kleine baby schildpadjes en daarna bij Lonely George. Die is al dik in de honderd. Hij wordt Lonely George genoemd omdat er geen vrouwtjes van zijn soort schildpad meer zijn. Hij zal dus als eeuwige vrijgezel door het leven gaan... of hij moet op mannetjes gaan vallen.  Elk eiland heeft zijn eigen soort schildpadden. Allemaal hebben ze zich aangepast aan het leven op dat eiland. En aangezien elk eiland anders is, zijn de schildpadden zich ook allemaal een beetje anders gaan ontwikkelen. Zo is er een soort die bij zijn nek veel meer ruimte heeft in zijn schild, het schild heeft meer de vorm van een zadel. Dit omdat hij dan met zijn nek hoger kan komen en toch nog eten kan vinden. Anderen kunnen genoeg eten op de grond vinden en hebbe dus een veel plattere vorm van schild.

Na een rondje langs alle schildpadden en wat iguanas kwamen we iets heel bijzonders tegen. Een van de schildpadden was namelijk bezig een kuil te graven om eieren in te gaan leggen. Volgens de gids is dit uniek.

19 juli stond Floreana op het programma, een eiland ongeveer 2 uur met de boot. We waren al gewaarschuwd dat de zee best wild kon zijn dus maar een pilletje genomen tegen zeeziekte. Achteraf was ik hier erg blij mee. De tocht van San Cistobal naar Santa Cruz was al niet echt relaxed, maar dit was nog erger. De zee viel op zich nog mee vergeleken met de andere tocht, maar als de helft van je groep in de boot over zijn nek gaat, keert je maag zich toch ook wel een beetje om. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk de andere kant op te kijken en me te richten op de horizon. En dat hielp. Ook heb ik me nog even heel sociaal ontfermd over een jongetje dat vlak bij me zat. Hij voelde zich ook niet zo en had bar weinig steun aan zijn ouders. Zijn moeder was namelijk nogal hard aan het huilen omdat ze het zo eng vond en zijn vader hing met zijn hoofd boven een zakje....

Na 2 lange uren waren we er dan. Na weer wat fotos van zeeleeuwen stapten we in een chifa bus op weg naar de hooglanden. Daar maakten we een wandeling langs nog meer schildpadden  (nog meer fotos...) en langs grotten en een oud huis waar de eerste bewoners van Floreana hebben gewoond. Er gaat een verhaal de ronde dat er nogal wat mensen op geheimzinnige wijze zijn verdwenen en of dood zijn gevonden. Kennelojk was een van de eerste bewoners niet zo blij met zijn medebewoners....De rest van de uitleg ontging me grotendeels doordat alles in het spaans werd uitgelegd.

Na de lunch was er tijd om te snorkelen bij een strandje. Hier heb ik 2 zeeschildpadden gezien. Genoeg schildpadden voor 1 dag dus!!! :-).

Savonds het stadje in gegaan in de hoop Martin en Katrin te vinden. Voor ik het wist zag ik ze lopen op straat. De rest van de avond hebben we weer samen door gebracht.

20 juli werden we met de bus naar de ingang van Tortuga Bay gebracht. Daar moesten we een pad van 2,5 km volgen naar het strand. Erg mooi strand trouwens, alleen te gevaarlijk om te zwemmen ivm de stroming. Dus liepen we verder tot w bij een rustig stukje strand kwamen. En met rustig bedoel ik dan het water.... het strand zelf was druk bevolkt met toeristen. Even een vlucht uit die drukte en een wandeling gaan maken naar het eerste strand waar ik fotos heb gemaakt van pelikanen, zeeiguanas en nog meer vogels en krabben.

Smiddags stonden de hooglanden op het programma. Eers zijn we naar Los Gemelos geweest (betekent tweeling): 2 enorme grote kraters, ontstaan door aarde dat naar beneden gezakt is. Daarna naar Rancho Primicias. Een boerderij waar vele schildpadden in het wild leven. De meesten leven er al langer dan de mensen. Nog meer fotos dus! :-). Op het laatst was ik trouwens getuige van een mannetje die achter een vrouwtje aan zat. Erg grappig om te zien. Langzaam halde hij haar in. 3 keer probeerde hij op haar te klimmen. De eerste 2 keer mislukte, de laatste lukte. Een gids legde uit dat de meeste mannetjes geen idee hebben wat ze precies moeten doen en waar ze de ingang van het vrouwtje kunnen vinden. Ze schuiven er dus vanaf verschillende kanten op tot het vrouwtje uit verveling en van vermoeidheid (het mannetje was bijna 2 keer zo groot en zwaar...) er vandoor gaat. Het mannetje ziet dan het licht (de opening) en weet dan wel waar hij wezen moet. Normaal gesproken klimt hij dan weer opnieuw op haar en gaan ze seksen. In dit geval had zij minder zin en pobeerde er vandoor te gaan. Ze dook onder een prikkeldraad door naar een ander weiland. Hij was te groot en moest op zoek naar een andere ingang. Die vond hij al snel en ging hard op weg zijn achterstand in te halen. Helaas moesten we toen weer de bus in en weet ik dus niet hoe het afgelopen is... maar wel erg grappig om te zien hoe ze dat doen en welke geluiden hij maakt....

Op de terug weg zijn we de lavatunnel ingegaan. Erg donker. Deze is ontstaan doordat lava naar beneden vloeide. De bovenkant werd afgekoeld door de lucht en versteende langzaam terwijl de binnenlaag door stroomde. Bij de ingang zat een uil ons op te wachten. Savonds weer wat gedronken met Martin en Katrin.

21 juli (hiep hiep hoera). Tijdens het ontbijt is er voor me gezongen. En meerde mensen kwamen me persoonlijk feliciteren. De duitse, Katrina, niet te verwaren met de Katrina van Martin, leende me haar mobieltje als verjaardagskado. Doe je moeite om op je verjaardag je ouders te bellen zodat ze je kunnen feliciteren en je hun stem even kunt horen.... nemen ze eerst niet op. Gelukkig had ik na het ontbijt meer geluk. Een verraste vader nam de telefoon op. Even was het stil en toen de herkenning ;-). Na 5 weken heerlijk hun stemmen weer even te horen.

Na het ontbijt vertrok ik als enige van mijn groep naar Saymour Nord. Een erg mooi eiland. Daar heb ik echt heel wat baterijen leeggemaakt met het maken van fotos. Op het eiland volg je een pad en links en rechts van het pad liggen vogels en iguanas te wachten tot je een foto van ze maakt. Poseren kunnen ze daar wel hoor!!! Ik heb er veel blue footed boobies gezien, met kindjes, fregat vogels, ook het mannetje die zijn rode keel helemaal opblaast, en nog veel meer vogels.De boottocht was trouwens echt heel relaxed. Geen wilde golven, geen motoroliegeu. Wel ligplekken waar je heerlijk van de zon kan genieten en het uitzicht. Doe mij nog maar een paar van zulke boottripjes :-)

Savonds ben ik met Martin en Katrin uit eten geweest. Erg gezellig en fijn om toch wat bekenden om je heen te hebben om je verjaardag te vieren. Ze hadden zelfs een kadootje voor me, een schildpadje en hebben me getrakteerd op het eten. Helaas was dat ook meteen onze laatste avond samen aangezien zij de volgende dag terug naar Quito gingen.

22 juli vertrok iedereen uit mijn hotel terug naar Quito. Wat een rust ;-). Ik werd opgehaald door een gids voor een privetoer over het eiland. Naar Garrapaterobeach. Een strand waar een flamingo meer naast ligt. Er waren er twee maar helaas helemaal aan de andere kant van het meer, zodat ik ze niet heel goed kon bekijken. Daarna nog een stuk over het strand gewandeld en even neergeploft met een boek. Heerlijk relaxed.  Terug in mijn hotel was het tijd voor lunch en daarna had ik een vrije middag. Eerst een beetje rondgehangen bij het viskraampje. Erg grappig om te zien hoe alle dieren (pelikanen, fregat vogels en zeeleeuwen rondhangen in de hoop een vis of 2 te kunnen stelen.... ).

23 juli Samen met mijn nieuwe groep, die iets kleiner is en ook wat andere niet spaanssprekende mensen bevat de tour de bahia gedaan. Met een boot rondgecruised langs de kust. Bij een klein eilandje aan land gegaan een gewandeld en dieren gespot. Op de terug wegzijn we naar las Grietas gegaan. De zoutmeren met een canyon vol water en vissen waar we gingen snorkelen. Daarna nog naar het Duitse strand gegaan. Savonds ben ik wat gaan drinken in een cafe met een groepje amerikaanse meiden. Maar zijn waren niet helemaal mijn type. Veel drinken en uitsloven. En dan bij mij erop aandringen meer te drinken. De sfeer was verder wel erg gezellig in deze bar.

24 juli met een andere groep naar Islas Plazas gegaan. 2 eilandjes tegenoverelkaar. ook een erg mooi eiland!! Na isla Saymour mijn favoriet. Er groeien planten op die rood kleuren wat een heel mooi gezicht is. Verder weer veel vogels gespot en veel fotos gemaakt. Daarna nog langs een baai gesnorkeld. Op de boot ontmoette ik Fabricio, ik herkende hem van de bar van gisteravond. Hij is kok op de boot. We spraken af savonds wat te gaan drinken. Hij heeft namelijk een vriend die op Isla Isabella woont en werkt en kon me wel wat infomatie geven over wat te doen daar. Savonds dus samen wat gedronken e veel tips gekregen.

25 juli, vandaag dus.... even een beetje relaxen en rondhangen. Nieuwe zonnebrand gekocht (gisteren helaas toch wat rood gekleurd op de boot) en mijn ticket voor de boottocht naar Isla Isabella. Om 2 uur vertrekt ie. Ben erg benieuwd naar Isla Isabella. Veel mensen hier reageren erg enthousiast als ik vertel dat ik daar heen ga. Moet een van de mooiste eilanden zijn.

Ik hou jullie op de hoogte!

liefs Syl