San Christobal, Galapagos

15 juli was het dan zover!!! s morgens het vliegtuig naar de Galapagos genomen. Na 1,5 uur vliegen was ik er al. Toen was het wachten geblazen.... Ik had mijn tas allang gespot maar we moesten wachten. Wat ze precies deden was me onduidelijk, alles gebeurde achter gesloten deuren en een aantal mensen werden uit de groep wachtenden getrokken om hun tas te pakken. De rest moest wachten en wachten. Maar uiteindelijk kreeg ik hem toch mee ;)

Toen op zoek naar mijn hotel, Casa Blanca. Een erg mooi hotel met uitzicht op de haven en de zee. Vanuit mijn kamer kon ik de zeeleeuwen horen. Die maken trouwens erg grappige geluiden. Sommigen maken een erg bekend snurkend geluid.... die doen me aan mijn vader denken (ben ik toch een beetje thuis hahaha). Anderen klinken als mekkerende geiten of kuchen alsof ze een paar sigaretten te veel hebben gerookt. Elke kamer in dit hotel heft een andere kleur en de mijne voelt echt als thuis, is namelijk in de kleuren blauw en turquoise geschilderd.

Na een siesta en een luch ben ik op pad gegaan. Al snel zag ik de eerste zeeleeuwen. Voor je het weet heb ja al heel wat fotos geschoten, vliegt de tijd en ben je nog niet eens 200 meter van je hotel.... Uiteindelijk kon ik me toch los trekken van de zeeleeuwen en ben ik naar het interpretatiecentrum gelopen. Daar kan je lezen hoe de Galapagos zijn ontstaan. Vanuit dit centrum kun je verschillende paden volgen en dat ben ik gaan doen. Eerst had ik geen idee waar ze heen gingen maar onderweg kwam ik iemand tegen die me wat uitleg gaf. Eerst ben ik naar de Fregatheuvel gegaan. Een mooi uitzicht over de zee en overal, je raadt het al.... Fregat vogels. Vooral de mannetjes zijn opvallend met die rode keelzakken. Ze poseren alleen niet zo netjes.... Toen nog naar wat andere uitkijkposten gewandeld en geeindigd op een zeeleeuwen strand. Nog meer fotos.... hahaha.

16 juli ben ik met een snorkeltoer naar de slapende leeuw rock gegaan. Eerst stopten we bij een  strandje om te snorkelen. Het was al weer even geleden dus moest weer even wennen aan het snorkelen. In ene zag ik iets heel groots onder me wat langzaam bewoog.... toen ik nog eens goed keek zag ik dat het een grote zeeschildpad was!!!!!! Wow!!!! Echt heel dicht bij.  Daarna vaarden we naar de slapende leeuw voor nog twee snorkelplkken. Aangezien ik de enige van de groep was die niet ging duiken maar snorkelen kreeg ik een prive gids mee. Vond ik wel prettig trouwens want de kans was heel groot dat we haaien zouden gaan zien... En dat vind ik nog steeds een stuk minder prettig klinken dan als ze aankondigen dat er ergens veel zeeschildpadden zitten.

Toen we nog maar net in het water lagen kwamen er al 2 haaien aan zwemmen. Eentje was echt heel dicht bij.... te dichtbij naar mijn smaak. Voor ik het wist was ik al boven water gekomen. Onder het mom, wat ik niet zie bestat niet..... niet dat het echt helpt, maar ja. De gids kwam lachend naar me toe en probeerde me gerust te stellen dat ze echt niks doen. Dus toen maar weer verder, maar bleef wel dicht bij hem in de buurt hahaha.

Later hebben we nog meer zeeschildpadden gezien en ook 2 hamerhaaien al waren die gelukkig ver weg. Verder nog een hele hoop andere mooie gekleurde vissen, mantelroggen (als ze zo heten) ze waren iniedergeval erg mooi en zwommen in een school van 15 of meer onder me door. Een murena, een zeeleeuw en nog veel meer. De eigenaar van het duikcentrum heeft een beschermhoes voor zijn camera waardoor hij onderwater fotos kan maken met zijn digitale camera. Ik mocht zijn geheugenkaartje lenen om wat fotos te kopieren. Als het goed is zijn ze op mijn site te vinden.

S middags ben ik op de steiger gaan kijken naar de vissers die de buit binnen brachten. Ik was niet de enige..... Heel veel pelikanen, fregat vogels zeeleeuwen en andere vogels kwamen ook een kijkje nemen. Erg grappig om te zien hoe ze proberen om vis te pikken. Soms lukt het ze ook.

Daar ontmoette ik ook een ecuadoriaan die hier voor zijn werk is, hij werkt aan de electriciteitspalen of zo. Later kwam ik hem weer tegen met een collega van hem (ze zijn hier met zijn tienen) op het strand. Daar hebben we zitten kletsen en naar de zeeleeuwen gekeken tot de zon onderging. Savonds zijn we wat gaan eten en hebben we afgesproken morgen naar een of andere dico te gaan. Deze avond wilde ik even wat bijslapen.

17 juli ben ik met een taxi naar de higlands gegaan. Daar reden we door een dorpje waar vroeger een suikerfabriek was. Daarna door naar een groot zoetwatermeer. Alleen was het zo bewolkt en regenachtig dat hij me aanraadde eerst naar het strand te gaan aan de andere kant van het eiland en het op de terug weg nog eens te proberen. Echt maf hier trouwens. Ben je 20 minuten op pad met de auto is het weer al heel anders, vooral natter helaas.

Op naar het strand dus..... en het water in. brrrr eerst een beetje koud, maar als je door bent wel lekker. Alleen wel erg hoge golven en sterke stroming dus heb het meer bij pootjebaden gehouden dan echt zwemmen. Wel zag ik 2 zeeschildpadden die aan het surven waren in een van de golven.

Op de terugweg langs het meer gereden. Eigenwijs als ik ben wilde ik ondanks de regen en mist toch zien of er iets te zien viel. De taxichauffeur gaf er de voorkeur aan droog te blijven... Dus daar ging ik in mijn eentje al die trappen op. Hoe hoger ik kwam hoe natter ik was, maar ben toch maar door gegaan. Nat wa sik nu toch al.... Eenmaal boven aangekomen kon ik een klein stukje van het meer zien, de rest was in nevel verhuld. Daarna ging het nog harder regenen en zag ik niks meer. Terug naar beneden dus maar weer. Kletsnat maar toch voldaan dat ik het had gedaan.

Savonds naar Iguana Rock (discotheek) gegaan. Daar kwma ik dus die jongens tegen die hier aan de electriciteitspalen werken. Niet zo een slechte baan als je het mij  vraagt.... de baas betaalt de reiskosten, hotel en eten. Ondertussen kunnen ze toch nog best veel zien van de eilanden, want als het weer niet meezit kunnen ze niet werken en mogen ze op pad gaan. Gezellig wat gedronken met ze, jenga gespeeld en gedansd. Rond 2 uur lag ik in bed.... Lijkt nog redelijk betijds, maar de volgende dag moets ik al om 6 uur op om snel mijn tas te pakken en de boot naar Santa Cruz te nemen. Oef... dat viel niet mee zo,n korte nacht....

Na een inspectie van mijn tas (op etenswaren en schildpad eieren of zo?) mocht ik dan toch de boot in. Pfffff wat een tocht.... 2 uur lang wilde golven, leek wel een achtbaan waar geen end aan kwam.... Om me heen zagen een aantal mensen steeds wat groener.... Ik voelde me redelijk, maar erg relaxed was het niet. En was dan ook blij toen ik land in zicht zag!!! Santa Cruz here I come... ;)