Medellin-Nuqui-Medellin-Cartagena

Vrijdag 19 juli vertrok ik al vroeg om het vliegtuig(je) naar Nuqui te nemen. Ik had mijn best gdaan het gewicht van mijn tas te minimaliseren tot 10 kilo, wat ook is gelukt. De overige spullen kon ik in het hostel achterlaten.

Na een mini vlucht van 1 uur kwamen we in Nuqui aan. Het vliegtuig was zo Klein dat er maar 20 personen of zo in kunnen. Tijdens de vlucht kon je goed naar de aarde kijken. Eerst werd Medellín steeds kleiner. En al snel zag ik niks anders dan bos en bos en bos. Nuqui ligt echt verscholen in een hoekje van Colombia tussen het groen. In de wijde omgeving is verder zo goed als niks...

Eenmaal aangekomen in Nuqui voelde je meteen het temperatuurverschil. Stuk warmer dan Medellín, wat meer een lente temperatuur heeft. Onze bagaje werd overgenomen en in de boot klaargelegd. Na een halfuur wachten, mochten we er ook in en toen vertrokken we. Het hotel, Nautilos Ecohotel ligt ongveer 45 mnuten varen vanaf Nuqui. We werden nat ontvangen door een groep wolken, maar dat nam de pret niet weg. Wat was dat al een mooie tocht!

Eenmaal aangekomen konden we even bijkomen en toen lunchen. Vis. Veel vis heb ik hier ggeten. Elke lunch en diner zal vol met vis. Vers gevangen uit zee. Ben ik even blij dat ik gek op vis ben!!

Na de heerlijke lunch en de eerste kennismaking met de andere gasten, gingen we op pad. We hebben ruim een uur over het strand gelopen tot we bij een watervalletje kwamen.

Zaterdag 20 juli stonden de walvissen op het programa. We hebben ze al even vanaf het strand voor het hotel kunnen zien, maar dat was vanuit de verte. Ook mooi, maar nog niet half zo mooi als tijdens de boottocht!!! Toen konden we ze van dichtbj zien. Eentje had zelfs een jonkie naast haar zwemmen. Het blijven indrukwekkende beesten!!! Onderweg nog verse vis gekocht bij de lokale vissers. Voor onze neus werden de vissen aan boord gewogen en gekeurd.

´s Middags zijn we naar de Termales gegaan, hotsprings. Dat was lekker relaxed. En tegelijkertijd een kennismaking mt de lokale bevolking. Al zagen we die niet op hun best geloof ik. Er zat een groep voornamelijk vrouwen uit de buurt in de hotspring. En ze haden als gezelschap hun fles alcohol meegenomen. En die ging snel leeg.... Ze praten hier et een bepaald dialect die erg lastig te verstaan is. En dat lag niet alleen aan de alcohol. Ook de meiden, Juanita en Catalena uit Medellín, waar ik mee optrok, konden ze haast niet verstaan.

Zondag 21 juli, mijn verjaardag, hebben ze voor me gezongen. Erg leuk!! Op het programa die dag stond een toer naar Rio Jovi. En daar gingen we te voet heen. Dat was minder relaxed. Vooral de rotsen konden me op een gegeven moment gestolen worden. En dat in die hitte. Lekker rood aangelopen maar toch de tocht weten te volbrengen. Beloond met een koud fles water en een mooie boottocht in een soort grote kano. Achterin stond een gids te peddelen met een paal. Halverwege hebben we een waterval bezocht. Sommigen sprongen van een rots in het wáter. Dat heb ik maar even overgeslagen.

´s avonds hebben we met een groepje wat gedronken en muziek geluisterd. Daar ik de einige toerist was van wie spaans niet de eerste taal was, was dit soms wel lastig te volgen. Maar was evengoed erg gezellig.

Maandag ochtend, 22 juli was het helaas al weer tijd om te vertrekken. Erg jammer want het was er erg mooi!!! Wel gaaf was dat we op weg naar Nuqui eerst nog een paar walvissen en later een school voorbij hupsende dolfijnen zagen. Gevolgd door een parade van pelikanen. Net of ze ons met zijn allen kwamen utzwaaien.

Eenmaal terug in Nuqui zaten we al snel in het vliegtuigje naar Medellín. In Medellín had k even de tijd om te lunchen en mijn spullen uit te pakken en toen snel door naar de realcitytoer.

De realcitytour wordt gegidsd door Pablo. Hij probeert tijdens zijn tours de toeristen meer te lerén over Colombia, vooral Medellín en te laten zien wat de positieve kanten en minder mooie kanten van de stad zijn. Ik kon hem eerst niet vinden bj de metro. Bijna dacht ik al dat het niet meer zou lukken om mee te gaan. Maa na wat rondvragen kon ik de groep volgen tot ik op een plein strandde. Tja een groep gringo´s (zo noemen ze toeristen hier) valt al snel op. Op het plein is de lokale politie voor me op zoek gegaan. En zo bleek dat met en minuut of 5 de groep zou passeren en ik dan kon aanhaken.  Zo lief zoals ze hun best voor me deden!!

Medellín zit vol tegenstrijdigheden. Zo kwamen we tjdens de tour langs een kerk waar buiten veel prostituees stonden en van alles verkocht werd, wat vast niet goedgekeurd wordt door de kerk. Verderop was een straatje waar zowel kindertekenfilms als porno naast elkaar verkocht werden. Op een ander plein waren kinderen aan het voetballen en spelen tussen drugs gebruikende mensen. Bizar.

Pablo sprak steeds over de papaya wet. Dit wil zeggen dat als je anderen de kan geeft, ze deze zullen nemen. Of te wel, als je het mensen makkelijk maakt om je portemonnee te stelen, zullen ze dat doen. Onderweg schaalde hij straten in aan de hand van deze wet. Papaya 1 wil zeggen dat het veiligr is, bij papaya 5 moet je supergoed op je spullen letten. Achteraf bleek dat ik in mijn eentje al op een aantal plekken was geweest die Pablo inschaalde als papaya 5. Gelukkg had ik zelf ook wel al in de gaten dat anderen mij en mijn spullen erg goed in de gaten hielden. En was ik oplettend geweest. Had ook maar geen foto´s gemaakt. Dat leek me toen al vragen om problemen. Al met al een erg interesante tour! Onderweg ontmoette ik 2 meiden uit Engeland en zij wisten gelukkig hoe terug te komen in mijn buurtje. Toevallig moesten zij er ook heen, dus meteen maar gezellig samen gegeten.

Dinsdag 23 jul zat ik opnieuw in het vliegtuig. Dit keer naar Cartagena. Een andere grotere stad aan de caribische kust. en warm!!!! En een hoge vochtigheidsgraad. Of te wel: ik zweet me rot. Loop steeds met een onelgant rood hoofd rond. Maar ach. je moet er wat voor over hebben.

Gisteren heb ik een tocht gemaakt met zo´n supertoeristische rode dubbeldekkerbus. Lekker makkelijk en ideal in deze hitte. Zo zie je tenminste nog wat. In de middag ee tour met een gids door de stad genomen en toen heerlijk afgekoeld in mijn htelkamer met airco. ohhh wat voelt dat fijn!!

Vandaag, donderdag 25 juli heb ik het kasteel bezocht. Mooi, maar afzien in de volle zon!!! Ik heb de route versneld afgelegd zodat ik eerder weer beneden was. Snel de dubbeldekkerbus met airco in om te lunchen in het centrum. Heerlijke ceviche gegeten, vis in lemon. Daarna terug naar het hotel om weer even af te koelen en verslag te schrijven. Morgen ga ik een boottocht maken naar Isla Rosario en playa Blanca.

Veel liefs!!!!

De terug