Dinsdag 30 augustus 2011, Jimbaran

Laatste dagje.... Altijd wel raar. Aan de ene kant wil je nog niet weg, aan de andere kant begin je toch meer na te denken over thuis. Mijn ouders, broer, vrienden. Mijn eigen huisje, mijn eigen bed. Mijn eigen fije douche met warm wate reen een heerlijke straal (iets wat ik hier best wel heb gemist, meestal is het met koud water douchen en als er al warm water is, is het of bloed heet en kan je er nog niet onder of zo'n lullig straaltje dat je nog je haar er niet mee kunt wassen, ook heb ik een aantal keer niet eens een douche gehad maar een mandi een grote bak met water met een klein emmertje erin waar je je zelf mee nat plonst). Mijn broodje hagelslag die ik meestal ook wel begin te missen na een tijdje heb ik hier minder gemist. Ze hebben zowaar broodjes hagelslag in de supermarkt, kant en klaar. Al zag ik die op Java meer dan hier op Bali. Weer een keer zelf koken lijkt me ook wel fijn ipv afwachten wat er op de kaart staat. Al heeft het ook wel weer wat, dat er elke avond voor me gekookt wordt.

Gisteren ben ik vanuit Nusa Indah, mijn hotel naar de boot gebracht. Weer met natte voeten ingestapt (natte broek zelfs dit keer na een we hele hoge golf), steigers ontbreken hier. Het vertrek werd nog even uitgesteld door motorpech, maar die kregen ze gelukkig toch weer aan de praat. Naast me zat een meisje kaarsrecht met haar handen om de leuningen geklemd. Volgens mij zag ze een beetje op tegen de boottocht. De boot was dit keer gelukkig wel goed dicht dus kwam verder droog aan.

In Sanur werd ik opgewacht door een chauffeur die me naar Jimbaran bracht. Eerst wilde hij me voor hotel intercontinentaal afzetten. Schitterend hotel, maar ver buiten mijn budget en ook nog eens een eindje van het strand. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen in een schitternd hotel: Puri Bambu. Wat luxer dan ik tot nu toe heb gehad, maar voor de laatste nacht wilde ik mezelf een beetje verwennen en in iedergeval een warme douche hebben. Ik ben echt heel gastvrij ontvangen. Zo lief de mensen hier. Ik werd meteen al weer in de verleiding gebracht om een tripje te maken. Ze boden aan me smiddags naar Uluwatu tempel te brengen via het pangdang pangdang strand om bij de tempel de zonsondergang te zien en een dansvoorstelling. En ja ik kon de verleiding weer eens niet weerstaan weer wat nieuws in Bali te ontdekken. Dus ging ik na een siesta met een chauffeur op pad (hahaha zal nog wennen worden straks weer zelf rijden zonder chauffeur... aan de andere kant waren er hier zat chauffeurs van wie ik het stuur heel graag had overgenomen, maar misschien staan de beste stuurlui aan wal...). Het mooie strand van Padang Padang beach was toch even anders dan ik verwacht had.... alleen rotsen en geen zand wel mooi, maar het idee was dat ik een uurtje op het strand zou liggen en genieten van een laatste dagje strand.... maar goed. Wel mooi uitzicht over de ruige kust hier.

Toen door naar d eUluwatu tempel, helemaal in het zuidelijkste puntje van Bali. Best mooi, maar heb de tempels wel een beetje gezien nu. De apen vormden een leuke afleiding. Die azen nl op oa zonnebrillen. Ik verdenk ze ervan dat ze zo slim zijn dat ze weten dat ze die kunnen ruilen voor eten. Als ze nl een zonnebril of pet of iets dergelijks gepikt hebben, komt een van de bewakers er aan die legt fruit of iets anders eetbaars vlak bij de aap neer. Deze laat dan zijn verovering liggen en gaat er met het eten vandoor. De beste zakkenrollers hier zijn niet de mensen maar de apen....

Wat ik wel naar vind om te zien is dat er veel mensen zijn die gewapend met een stok de tempel in gaan. Dit om naar de apen te kunnen slaan als ze te dicht bij zitten en zij er langs willen. Gek he dat er dan apen agressief worden... Ipv dat die mensen nu een stukje omlopen ofzo die aap zat er al. Maar goed. Zo werkt het kennelijk.

De dansvoorstelling was wel weer komisch. Een groep mannen zat in een kring geluiden te maken. Ondertussen kwamen er steeds een paar spelers op die dansden en o een verhaal verbeelden. Zelfs met de tekst en uitleg die je op papier erbij krijgt vaag. Maar er zit wel humor in en dit keerr zelfs spektakel met vuur. Ondertussen ging de zon onder. Helaas geen mooi zonsondergang dit keer door de wolken, maar goed heb er al veel mooie gezien en gefotografeerd dus dat zit wel goed.

Daarna werd ik na een lange file (de tempel werd enorm druk bezocht) naar ee visrestaurant aan het strand vlak bij mijn hotel gebracht. Jimbaran staat nl bekend om zijn vele virestaurants aan het strand. Je wijst uit verschillende bakken aan welke vis of garnalen je wil, die grillen ze voor je en komen ze dan bij je brengen. Ik heb heerlijk gegeten!! Al heb ik bijna elke avond wel goed gegeten hier.

Vandaag een beetje uitgeslapen, over het strand gewandeld en bij het zwembad gehangen. Nog even relaxen voor ik 3 keer in het vliegtuig stap om thuis te komen. Zo direct staat me nog een laatste Balineese massage te wachten en dan douchem eten en weg naar het vliegveld.

Terugkijkend op mijn vakantie kan ik alleen maar weer zeggen dat ik er van heb genoten. Ik heb weer heel veel gezien en gedaan en een afwisselende vakantie gehad. De mensen zijn vaak erg lief en behulpzaam.

Java vond ik bijzonder, vooral het eerste deel omdat ik er bijna geen toerist tegen kwam. Dat gegiechel van de meiden bij de kassa had wel wat en de kinderen die je aangapen. Voelde me soms net een reus.

Overal scooters en brommers. Vooral in Bandang werden we er echt door omsingeld. De nederlandse woorden die je terug vindt, zoals asbak, knalpot, kantor, polisie.

Wat ik niet ga missen van vooral Java is de oproep tot gebed in de ochtend van de moskee. Volgens mij ben ik op een ochtend na elke ochtend zo rond 3.30 wakker geworden door dit oproep tot gebed. Zou verboden moeten worden!!! hahaha.

Van Bali vond ik vooral het hindoeisme erg interessant en bijzonder. Wel ingewikkeld om te begrijpen met al die tradities, ceremonies en goden. Elk huis heeft bij de ingang en uitgasng een eigen tempeltje. De voorste is als een soort bewaker om de kwade gessten buiten het huis te houden en de achterste om voor goed geluk en zo te offeren. Er gaat iets van rust en respect uit van dit geloof. Het spreekt me wel aan. Misschien bij thuiskomst toch eens wat verder in verdiepen. Kom ik thuis als bekeerd hindoe ;-).

Dit was het zo'n beetje voor mijn verslag van mijn reis door Java en Bali....

Op naar mijn massage.... ! :-)